ჰომოსაპიენსები ცხოვრებას ეტაპებად ვყოფთ
არის ბავშვობის პერიოდი, როდესაც საბავშვო ბაღში დავდივართ, შემდეგ სკოლის პერიოდი, სტუდენტობის პერიოდი,გათხოვების პერიდი (ლოლ), მუშაობის დაწყების/დასრულების/შეცვლის პეროდი, პენსიის პერიოდი, ბავშვის აღზრდის პერიოდი, გარდაცვალების მომენტი..
ჩვენ ძალიან გვაწყობს ცხოვრების დალაგება, ამისთვის გვაქვს კალენდარი და საათი, ვაწყობთ შეხვედრებს, ვანაწილებთ დროს, ვიცით როდის და სად უნდა მივიდეთ, როდის და რისთვის გვაქვს ან შეიძლება გვქონდეს დრო, როდის უნდა დავიძინოთ, როდის უნდა ავდგეთ, როდის უნდა ვჭამოთ , როდის უნდა მივიდეთ სამსახურში…
გვაქვს ათვლის წერტილები. აი ხვალიდან ვიწყებ ამასა და ამას… ჩვენ ძალიან გვიყვარს სიტყვა “ხვალიდან“, ხვალიდან შევუდგები ამ საქმის კეთებას, ხვალიდან დავიწყებ დიეტას, ხვალიდან აღარ მოვწევ, ხვალიდან ვივარჯიშებ, ყველაფერი ხვალიდან იწყება, მაგრამ “ხვალ” არ არსებობს, დილით ვიღვიძებთ და ისევ “დღეს” არის.
ცხოვრებას პერიოდებად ვყოფთ
აი ამასთან ურთიერთობის პერიოდში, იქ მუშობის პერიოდში, დიეტის პერიოდში, წინა კვირის პერიოდში, ყველაფერი დაყოფილი გვაქვს პერიოდებად
ნებისმიერი მოვლენა გამოცდილებაა, ურთიერთობით ჩვენ ვიღებთ გამოცდილებას, სამსახურით ვიღებთ გამოცდილებას, სწავლით ვიღებთ გამოცდილებას
დილით ვიღვიძებთ და ვამბობთ: აი, დღეიდან ახალ ცხოვრებას ვიწყებთ. აი ესა და ის უკვე წარსულია და აქედან იწყება ახალი ათვლის წერტილი 🙂
გაუწონასწორებელი ფსიქოპათის ბლოგი 