ამ თემაზე საუბარი უკვე ცოტა გვიანია, ვინაიდან ყველაფერი უკვე მომხდარია, მაგრამ ეს დრაფტი დიდი ხანია მაქვს შენახული და, ბოლოს და ბოლოს, გადავწყვიტე გამოქვეყნება. მინდა, რომ ეს ინფორმაცია ჩემს ბლოგზეც იყოს დაფიქსირებული.
XIX საუკუნე – არსებობს ჩვეულებრივი ფოსტა….ადამიანს წერილის მიღება შეუძლია მინიმუმ 2 კვირის შემდეგ, ადამიანები მიჩვეულნი არიან მასეთ განრიგს და არსად ეჩქარებათ და იციან , რომ ახლობლის მიერ გამოგზავნილ წერილს უფრო მალე ვერ მიიღებენ..
XX საუკუნე – ტელეფონები, მობილურები, ინტერნეტი…. ადამიანთან დაკავშირება უფრო ადვილად ხდება.. ჯერ უბრალო ტელეფონები გამოჩნდა და ტერმინი: სახლში რომ მიხვალ დამირეკე , ძალიან პოპულარული გახდა. ადამიანებს აღარ უწევთ კვირაობით ლოდინი და საყვარელ ადამიანთან დაკავშირება ძალიან გაგვიადვილდა… მობილურებმა საერთოდ შეცვალეს ადამიანთაშორისო კომუნიკაცია. ნებისმიერ დროს შეგვიძლია დავუკავშირდეთ საყვარელ ადამიანს და ყურმილს თუ არ იღებს, თუნდაც ერთი საათის განამვლობაში, გვეწყება პანიკები: აააა რამე ხომ არ მოხდა? რამე ხომ არ სჭირს?…ააააა 🙂
XXI საუკუნე – ინტერნეტი და სოც.ქსელები უფრო პოპულარული ხდება ვიდრე მობილურები. ადამიანს უფრო უადვილდება ფეისბუქის სტატუსში დაწეროს: გოგო, როცა fb-ზე შემოხვალ დამირეკე! ვიდრე მოკლე ტექსტური შეტყობინება მიწეროს ადრესატს. ადაიანებს უკვე ეზარებათ ტელევიზორის ჩართვა ან საყვარელ ადამიანთან მობილურით საუბარი, ამისათვის არსებობს ინტერნეტი.. (მაგრა გავზარმაცდით)
წარმოიდგინეთ 1 დღით რომ გაითიშოს ყველა სოც. ქსელი და ინტერნეტი… არავის ეცოდინება ვის შეატყობინოს ახალი ამბავი, არავის ეცოდინება სად დაწეროს პოსტი დღეს მომხდარ ამბებზე: როგორ აგინა ვიღაცას ვიღაცამ, ან როგორ უკბინა ძაღლმა. არავის ეცოდინება როგორ დაუკავშირდეს მეგობარს და შესთავაზოს საღამოს შეხვედრა……..ყველა მსხვილი კომპანიის საქმიანობა უშუალოდ ინტერნეტზეა მიბმული, კომუნიკაციაში დარღვევა იქნებაა ..იქნება ქაოსი .
დღევანდელ პოსტში მინდა ვისაუბრო მედიარევოლუციაზე.
გაუწონასწორებელი ფსიქოპათის ბლოგი 